Tynki cienkowarstwowe PASTI mają zastosowanie przede wszystkim do wykańczania domów ocieplonych metodą lekką mokrą. Dopuszcza się stosowanie tynków bezpośrednio na ścianach (a nie na warstwie ocieplenia), jednak pod warunkiem, że podłoże pokrywane tynkiem będzie przygotowane w ten sam sposób jak w systemie ociepleń, czyli wyrównane zaprawą klejową z zatopioną w niej siatką zbrojącą. Tynk cienkowarstwowy można czasem nakładać na tynk tradycyjny lub podkładowy, ale jeśli ten ostatni nie pochodzi od tego samego producenta, nie ma gwarancji, że wyprawa nie popęka.
Jeśli ściany domu będą wykańczane metodą lekką mokrą, najlepiej zastosować kompletny system PASTI (w tym również tynk cienkowarstwowy). Mamy wówczas gwarancję, że materiały będą idealnie do siebie dopasowane. Lepiej nie łączyć na własną rękę elementów pochodzących od różnych producentów. Dobierając tynki samemu, łatwo popełnić błąd, a koszt naprawy elewacji jest porównywalny z kosztem wykonania całej pracy od początku!
- zaprawa klejowa PASTI STYR
- materiał termoizolacyjny (styropian)
- siatka zbrojąca,
- zaprawa do mocowania siatki, PASTI FIX
- preparat gruntujący, PASTI GRUNT A / S
- tynk cienkowarstwowy, PASTI FIN / PASTI SIL
- kołki do mocowania ocieplenia (potrzebne w niektórych systemach),
- listwy: cokołowe (służące do mocowania płyt ocieplenia) oraz narożnikowe (do wzmacniania narożników domu).
Tynk cienkowarstwowy nakłada się po wyschnięciu zaprawy klejowej (czyli mniej więcej trzy dni po jej nałożeniu) i - ewentualnie - po jej zagruntowaniu. Nie we wszystkich systemach ociepleniowych wymagane jest gruntowanie podłoża pod tynk, jeśli jednak preparaty gruntujące wchodzą w skład systemu, należy je zastosować, by poprawić przyczepność tynku.
RODZAJE I WŁAŚCIWOŚCI:
Na rynku spotyka się tynki cienkowarstwowe mineralne, silikatowe, akrylowe i silikonowe. Podział jest istotny, ponieważ nie kruszywo, ale właśnie spoiwo ma znaczący wpływ na właściwości tynków i od jego rodzaju pochodzą ich nazwy.
FAKTURY TYNKÓW:
Faktura tynków ma duży wpływ na wygląd elewacji. To, czy będzie wyrazista, czy delikatna, zależy od wielkości ziaren kruszywa (od tego zależy również zużycie mieszanki - jest tym większe, im grubsze jest kruszywo).
OTO NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANE FAKTURY:
 |
- baranek - formowana wałkiem, pacą albo innym narzędziem, np. miotełką lub zwiniętą ścierką; zależnie od użytego narzędzia uzyskuje się różnie wyglądające powierzchnie, np. mniejsze lub większe, rzadziej lub gęściej rozmieszczone grudki; |
 |
- kornik - zawiera kamyczki, które podczas zacierania masy tynkarskiej żłobią w niej koliste, poziome lub pionowe rysy (takie jak ruchy pacą) nadające wyprawie fakturę przypominającą kanaliki żłobione w drewnie przez owady; |
